Książę Dorian Havilliard jest pierworodnym synem króla Adarlanu, i jego żony, królowej Georginii. Ma młodszego brata, Hollina.
Wygląd
Dorian odziedziczył wygląd po matce: jest wysoki, szczupły i ma kruczoczarne, falowane włosy. Jedynie jego oczy odróżniają go od pozostałych członków rodziny Havilliardów. Są w kolorze szafirowego błękitu, którego nie posiada ani król, ani królowa. Nie wiadomo, po kim książę odziedziczył tę szczególną cechę.
Osobowość
Następca tronu Adarlanu sprawia wrażenie próżnego, wiecznie flirtującego, rozpieszczonego księcia ze skłonnością do łamania serc wielu damom. Sam czuje się jak marionetka swego despotycznego ojca i nigdy jawnie nie buntuje się przeciwko jego metodom władzy.
W miarę trwania historii osobowość Doriana zmienia się. Powoli porzuca swój chutliwy styl życia, na co niewątpliwie ma wpływ Celaena i zaczyna dostrzegać prawdziwe problemy otaczającego go świata. Nie zmusza ludzi do poddaństwa, co możemy zaobserwować już wtedy, gdy książę Perrington siłą zmusza zabójczynię do klękania;
"Nie bardzo rozumiem, dlaczego zmuszasz kogoś do ukłonu, skoro w ten sposób okazuje się szacunek i posłuszeństwo".
Mówi się, że to młodszy brat Doriana, Hollin, odziedziczył szorstką osobowość ich ojca. Starszy książę jest współczującym, dobrym człowiekiem. Jest wstrząśnięty warunkami panującymi w Endovier i sposobem traktowania tam więźniów. To współczucie, połączone z rozkwitającą odwagą, popycha go do otwartego buntu przeciwko władcy Imperium i jego wiernym oficjelom. Dorian ma ciekawski, otwarty umysł i głód wiedzy. Szybko rozwiązuje problemy i zawsze szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania, nawet jeśli nikt inny mu w tym nie pomaga. Nie lubi zamku ani dworu, męczą go polityczne konwenanse i nieustannie organizowane przyjęcia.
"Gdybyś tylko wiedział że przebyłem taki szmat drogi [...] po to, aby się stąd wyrwać!"
Adarlański dziedzic tronu jest także lojalny i honorowy. Zrobi wiele, by chronić i pomagać swoim przyjaciołom, nawet za cenę własnej wolności, co udowadnia w zakończeniu trzeciej części tetralogii.
Zainteresowania
Wielką pasją księcia Doriana są jego książki. Gdy Sardothien poprosi go o umożliwienie jej dostępu do bilioteki, Dorian bez wahania odpisuje jej i wysyła, przez służącą, swoje ulubione dzieła literatury. To książki sprawiają że Zabójczyni i książę zbliżają się do siebie. Dorian chciałby być jednym z sławnych bohaterów książkowych.
"Do licha, przecież dałeś mi Koronę bohatera do przeczytania! Dobrze wiem, co to oznacza. Masz głowę pełną marzeń i tęsknisz za przygodami!".
Książę, oprócz książek, przejawia też wielkie zamiłowanie do psów rasowych. Często odwiedza zamkową psiarnię. Celaena dostaje od niego w prezencie Strzałę, mieszankę dwóch różnych ras myśliwskich, którą Dorian na początku, przez jej usposobienie, chciał uśpić.
Następca tronu lubi się pojedynkować, choć nie jest w tym tak dobry jak Chaol, i prawie zawsze z nim przegrywa. Walkę traktuje raczej jako kolejną rozrywkę, niż potrzebą umiejętność i nie przejmuje się, gdy przyjaciel robi mu z tego powodu lekkie przytyki.