Książę Dorian Havilliard jest pierworodnym synem króla Adarlanu, i jego żony, królowej Georginii. Ma młodszego brata, Hollina.
Wygląd[]
Dorian odziedziczył wygląd po matce: jest wysoki, szczupły i ma kruczoczarne, falowane włosy. Jedynie jego oczy odróżniają go od pozostałych członków rodziny Havilliardów. Są w kolorze szafirowego błękitu, którego nie posiada ani król, ani królowa. Nie wiadomo, po kim książę odziedziczył tę szczególną cechę.
Osobowość[]
Następca tronu Adarlanu sprawia wrażenie próżnego, wiecznie flirtującego, rozpieszczonego księcia ze skłonnością do łamania serc wielu damom. Sam czuje się jak marionetka swego despotycznego ojca i nigdy jawnie nie buntuje się przeciwko jego metodom władzy.
W miarę trwania historii osobowość Doriana zmienia się. Powoli porzuca swój chutliwy styl życia, na co niewątpliwie ma wpływ Celaena i zaczyna dostrzegać prawdziwe problemy otaczającego go świata. Nie zmusza ludzi do poddaństwa, co możemy zaobserwować już wtedy, gdy książę Perrington siłą zmusza zabójczynię do klękania;
"Nie bardzo rozumiem, dlaczego zmuszasz kogoś do ukłonu, skoro w ten sposób okazuje się szacunek i posłuszeństwo".
Mówi się, że to młodszy brat Doriana, Hollin, odziedziczył szorstką osobowość ich ojca. Starszy książę jest współczującym, dobrym człowiekiem. Jest wstrząśnięty warunkami panującymi w Endovier i sposobem traktowania tam więźniów. To współczucie, połączone z rozkwitającą odwagą, popycha go do otwartego buntu przeciwko władcy Imperium i jego wiernym oficjelom. Dorian ma ciekawski, otwarty umysł i głód wiedzy. Szybko rozwiązuje problemy i zawsze szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania, nawet jeśli nikt inny mu w tym nie pomaga. Nie lubi zamku ani dworu, męczą go polityczne konwenanse i nieustannie organizowane przyjęcia.
"Gdybyś tylko wiedział że przebyłem taki szmat drogi [...] po to, aby się stąd wyrwać!"
Adarlański dziedzic tronu jest także lojalny i honorowy. Zrobi wiele, by chronić i pomagać swoim przyjaciołom, nawet za cenę własnej wolności, co udowadnia w zakończeniu trzeciej części tetralogii.
Zainteresowania[]
Wielką pasją księcia Doriana są jego książki. Gdy Sardothien poprosi go o umożliwienie jej dostępu do bilioteki, Dorian bez wahania odpisuje jej i wysyła, przez służącą, swoje ulubione dzieła literatury. To książki sprawiają że Zabójczyni i książę zbliżają się do siebie. Dorian chciałby być jednym z sławnych bohaterów książkowych.
"Do licha, przecież dałeś mi Koronę bohatera do przeczytania! Dobrze wiem, co to oznacza. Masz głowę pełną marzeń i tęsknisz za przygodami!".
Książę, oprócz książek, przejawia też wielkie zamiłowanie do psów rasowych. Często odwiedza zamkową psiarnię. Celaena dostaje od niego w prezencie Strzałę, mieszankę dwóch różnych ras myśliwskich, którą Dorian na początku, przez jej usposobienie, chciał uśpić.
Następca tronu lubi się pojedynkować, choć nie jest w tym tak dobry jak Chaol, i prawie zawsze z nim przegrywa. Walkę traktuje raczej jako kolejną rozrywkę, niż potrzebą umiejętność i nie przejmuje się, gdy przyjaciel robi mu z tego powodu lekkie przytyki.